Apokalipsa,
Biblia Gdańska
7-13 I
odpowiedział jeden z onych starców i rzekł mi: Ci, którzy
są obleczeni w szaty białe, co zacz są? i skąd przyszli?
7-14 I
rzekłem mu: Panie! ty wiesz. I rzekł mi: Cić są, którzy
przyszli z ucisku wielkiego i omyli szaty swoje, i wybielili je we
krwi Barankowej.
7-15
Dlatego są przed stolicą Bożą i służą mu we dnie i w nocy w
kościele jego, a ten, który siedzi na stolicy, jako namiotem
zasłoni ich.
7-16
Nie będą więcej łaknąć i nie będą więcej pragnąć, i nie
uderzy na nich słońce, ani żadne gorąco
7-17
Albowiem Baranek, który jest w pośrodku stolicy, będzie ich
pasł i poprowadzi ich do żywych źródeł wód, i otrze
Bóg wszelką łzę z oczów ich.
22-1 I
ukazał mi rzekę czystą wody żywota, jasną jako kryształ,
wychodzącą z stolicy Bożej i Barankowej.
21-6 I
rzekł mi: Stało się. Jam jest Alfa i Omega, początek i koniec. Ja
pragnącemu dam darmo ze źródła wody żywej.
22-17 A
Duch i oblubienica mówią: Przyjdź! A kto słyszy, niech
rzecze: Przyjdź! A kto pragnie, niech przyjdzie; a kto chce, niech
bierze wodę żywota darmo.
Bo jest
Bo jest
droga prosta
zobaczyć ją
można
sercem wolnym i
czystym
sercem,
spragnionym prawdy
sercem
poszukującym
a wtedy
serce
wolne i czyste
wypełni się
prawdą, której
szukało
I nie będzie
więcej jej pragnąć
I nie będzie
więcej jej szukać
I nic już nie
będzie tak jak dawniej
A wszystko nowe
będzie
Na drodze
Bo jest
droga prosta
droga wybrana
przez twoją Duszę
jeszcze w Niebie
© dorothy
Powyzszy tekst jest tekstem autorskim.
Kopiowanie, rozpowszechnianie tylko za zgoda autora oraz podaniem linku
Żródło obrazka: BeautifulFreePictures.com
